Czy można odrzucić pozew rozwodowy?

W Polsce, proces rozwodowy jest regulowany przez Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (KRO) oraz przepisy kodeksu postępowania cywilnego (KPC). W niniejszym artykule przyjrzymy się możliwościom odrzucenia pozwu rozwodowego przez sąd.

Podstawy prawne i rodzaje rozwodów

Rozwód może być orzeczony przez sąd na wniosek jednego lub obojga małżonków. Zgodnie z art. 56 § 2 KRO, orzeczenie rozwodu następuje, gdy między małżonkami wystąpił zupełny i trwały rozkład pożycia, czyli sytuacja, w której wspólne życie małżeńskie nie może być kontynuowane, a jednocześnie nie ma szans na jego przywrócenie. W polskim prawie wyróżniamy dwa rodzaje rozwodów – rozwód z orzekaniem o winie jednego lub obojga małżonków oraz rozwód bez orzekania o winie. W przypadku rozwodu z orzekaniem o winie sąd ustala, który ze współmałżonków jest winny rozkładu pożycia, co może mieć wpływ na możliwość ubiegania się o alimenty czy opiekę nad dziećmi.

Możliwość odrzucenia pozwu rozwodowego

Obywatel ma prawo złożyć wniosek o rozwiązanie małżeństwa przez rozwód, jednak możliwość odrzucenia pozwu istnieje. Odrzucenie takiego wniosku może nastąpić w kilku różnych przypadkach. Jak wyjaśnia prawnik z Garwolina, przede wszystkim sąd może odrzucić pozew rozwodowy, jeśli nie zostały spełnione formalne wymogi przewidziane przez KPC, takie jak właściwość sądu czy forma pozwu. Pozew musi zostać sporządzony zgodnie z przepisami prawa i zawierać wszystkie niezbędne dane oraz załączniki, w przeciwnym razie sąd może go odrzucić bez merytorycznego rozpoznania sprawy.

Kolejnym przypadkiem, w którym sąd może odrzucić pozew rozwodowy, jest sytuacja, gdy nie zostanie udowodniony zupełny i trwały rozkład pożycia małżeńskiego. W takiej sytuacji sąd może uznać, że nie zachodzą przesłanki wymagane do rozwodu i oddalić wniosek. Ponadto, warto zaznaczyć, że nawet jeśli istnieje podstawa do orzeczenia rozwodu, sąd może odmówić jego orzeczenia, jeżeli uzna, że byłoby to sprzeczne z dobrostanem wspólnych małoletnich dzieci małżonków oraz zasadami współżycia społecznego. W praktyce jednak są takie sytuacje rzadkie.